Waarom je het spel altijd moet meespelen

Ik doe daar allemaal niet aan mee.

Als je vaak met missiegedreven organisaties werkt, dan heb je dit zinnetje wel al gehoord. Misschien gebruik je het zelf ook regelmatig. Social media, marketing, netwerk events, crowdfunding… Soms voelt het alsof de wereld het meeste aandacht geeft aan futiele dingen terwijl je vooral met de essentie wil bezig zijn.

Afhaken lijkt dan een verstandige keuze.
Het spel niet meespelen.

Missiegedreven werken is tegen de stroom inzwemmen en dat kan psychologisch zwaar wegen. Je terugplooien op jezelf is een menselijke beschermingsreflex, maar leidt al gauw tot bitterheid. Vaak zit er immers maar een dun lijntje tussen afhaken en je niet begrepen voelen door de wereld.

In “Vertellers, Geen Verkopers” noem ik dat proces incrowding. Je steeds meer terugplooien op je eigen verhaal en op de mensen die het wél snappen. Op die manier ga je steeds minder met de buitenwereld werken, maar droogt je verhaal ook op.

Niet alleen bitterheid is trouwens een issue. Een andere veel voorkomende vorm van afhaken heet in het Engels foreclosure. Op voorhand afsluiten dus. Je ziet het vaak bij onzekere organisaties en cultuurwerkers dat ze nieuwe ideeën al op voorhand gaan uitsluiten.

Da’s toch niks voor ons?

De remedie tegen foreclosure is nieuwsgierigheid. Je vervangt dan “Da’s toch niks voor ons?” door “Hoe zou het zijn om … ?” Het is net daarom dat je het spel altijd moet meespelen. Want zogezegd niet meespelen, betekent vooral dat de wereld draait zonder jou.

“Laat ons met rust” is dodelijk voor een missie.

Wil dat zeggen dat je altijd op elke trend moet meespringen? Natuurlijk niet. Maar er is een groot verschil tussen niet op Youtube zitten omdat dat niet past in jouw prioriteitenlijstje of omdat je diep van binnen denkt dat uitpakken met je werk op het internet toch echt niets voor jou is.

Missiegedreven werken is de wereld veranderen. Dat begint bij contact houden met die wereld. Het loont dus om rond je te kijken en je af te vragen “Wat zou er gebeuren als we het eens op deze manier zouden aanpakken?”